Algorytmy sztucznej inteligencji jako sposób prezentowania wzorów w danych oraz ich przetwarzania do zautomatyzowanego prognozowania i podejmowania decyzji.

W ciągu ostatnich lat, nastąpił znaczny rozwój Systemu Wspomagania Decyzji – SWD (ang. Decision Support System, DSS) w obszarze usług i zarządzaniu zasobami. Proces podejmowania decyzji to sekwencja działań prowadząca do decyzji. Rezultatem każdego działania są dane dla kolejnych działań. Istnieją różne strategie podejmowania decyzji. Zależą od czynników oraz obszaru ich inicjowania.

System Wspomagania Decyzji jest to system komputerowy, który wspiera wybór prawidłowej decyzji. System podejmuje decyzję w sytuacjach problemowych, w których ciężko dokonać prawidłowego wyboru oraz zdecydować jaką strategię wybrać, aby osiągnąć konkretny cel.

Model procesu decyzyjnego zaproponowany przez Herberta Simon ponad pięćdziesiąt lat temu, nadal jest uważany za przełomowy w procesie podejmowania decyzji. Dzieli się on na 3 główne etapy: a) rozpoznanie sytuacji (intelligence): rozpoznanie na czym polega problem; b) tworzenie możliwych rozwiązań (design): zrozumienie problemu, projektowanie oraz analizowanie możliwych rozwiązań; c) wybór (choice): wybór najlepszej z alternatyw.

W ciągu ostatnich lat System Wspomagania Decyzji znany również jako inteligentne systemy bazują na wykorzystaniu algorytmów sztucznej inteligencji, które odpowiadają nie tylko za podejmowanie decyzji ale również naśladują zachowania ekspertów w podejmowaniu decyzji. W uproszczonych słowach, sztuczna inteligencja (SI) jest to nauka której zadaniem jest wypracowanie inteligentnych maszyn, które ucząc się z zachowań ludzkich działają jak człowiek. SI odgrywa bardzo ważną rolę w systemach wspomagania decyzyjnego, szczególnie w opracowaniu modelu behawiorystycznego oraz podejmowania decyzji tak aby otrzymać prawidłową prognozę w obszarze istotnym dla procesu decyzyjnego.

W nawiązaniu do ludzkich procesów uczenia się, rozumowania i podejmowania decyzji, SI jest postrzegana jako reprodukcja inteligentnego działania człowieka uzyskana poprzez przetwarzanie idealnych modeli lub konstruowanie maszyn i programów komputerowych symulujących te zachowania. Możemy porównać umysł ludzki do algorytmu, w którym bodźce wejściowe są danymi wejściowymi, przy czym umysł ludzki przetwarza szereg operacji, które określają zachowania a tym samym dane wyjściowe. Mózg jest kojarzony z dyskiem twardym złożonym z połączonych między sobą neuronów, dzięki którym działa program. Ponieważ komputer ma wystarczającą ilość zasobów obliczeniowych, może symulować ludzki umysł i mieć zdolności podobne do ludzkiego umysłu. Innymi słowy, maszyny wyposażone w różne dyski twarde symulują ludzkie procesy rozumowania, niekoniecznie mózg.

Istnieje wiele możliwości poprawy procesów decyzyjnych w systemach opartych na SI, w szczególności w zakresie rozwiązywania kompleksowych problemów na które ludzie nie potrafią znaleźć rozwiązań, poprzez określenie zależności pomiędzy zmiennymi. Co więcej, System Wspomagania Decyzji powinny wyróżniać następujące cechy: musi być wygodny, przynieść wymierne korzyści oraz rezultaty akceptowane przez człowieka.